Maçlara gitmiyorum demiştim. Gerçekten de süper finaller dahil hiçbir maça gitmedim. Basın tribünündeki arkadaşlar “Ne oldu bu adama” demiştir, eminim. Beşiktaş’tan vazgeçmem mümkün değil. Ama ne yalan söyleyeyim Demirören zamanında futboldan soğudum. Hele hele şampiyonluk maçı sonrası yaşanan olaylar beni iyice spordan ve futboldan nefret ettirdi!.. Tam bir komedi yaşandı maç sonrası kupa ısrarı ile… İş, Başbakan’a kadar sirayet etti!..
Hele hele gözü dönmüş bir sürü insanın ortalığı savaş alanına çevirmesi, saatlerce önü alınamayan bir dizi olaylar… Rezalet idi…
Sporun bir rant kapısı olarak görülmesi, bazı çevrelerin ahtapot gibi futbolu sarıp sarmalaması midemi bulandırıyor artık. Kulüplerin iş yapma ve çevre edinme kapısı olarak görülmesi, iş bilmez bir sürü adam, vıcık vıcık ilişkiler son zamanlarda iyice arttı.
Renk aşkı adına milyonları kandıran, kendi çıkarını düşünen küçük adamlara bırakıyorum futbolu… Yüreği geniş olanlara sözüm yok. Ama sayıları az…
Nasıl kurtulur Türk futbolu bu insanlardan ve nasıl düzlüğe çıkarız? Diyorsanız… Çok zor… TFF bir karar verdi kulüpler kurtuldu, bakalım Uluslararası verilecek bir karar nasıl çıkacak? Beklenilen türden bir ceza gelirse Türkiye’ye ve kulüplerimiz uzun yıllar ihraç edilirse Avrupa Kupaları’ndan işte o zaman kurtulur Türk Futbolu!..
Ne yönetilecek futbol kalır o zaman… Para olmadığından ne yönetici bulabiliriz, ne de konuşulacak konu? Ve Türk futbolu kurtulur böylece…
NOT: Beşiktaş’ın Avrupa Kupaları’na gidişine değinmiyorum. Çünkü hak etmiyor… Bursaspor’a ise teşekkür ediyorum.