Türkiye dünyanın en garip ülkesi oldu. Habire hükümet değişiyor. Birilerinin yerleri değişiyor. Oynandıkça oynanıyor. Kimsenin yeri sabit değil. Kimin neye inanacağı belli değil.
Son hükümet değişikliğinde MHP’nin iyot gibi açıkta kalması ise beklentilerin boşa çıktığını gösterdi. Aslında MHP seçimlerde yüzde 11 oyla Türkiye’nin kilit partisidir. Muhafelefet ile iktidar arasındaki bıçak sırtının tam ortasında oturmaktadır. Devlet Bahçeli, referandum ve diğer olaylarda AKP’ye destek vererek bazı beklentiler içine girdi. Herkesin dilinde başbakanlığı, hatta başkan yardımcılığı bile konuşuldu. Ne kadar kendisi hükümette yer istemediği beyan ettiyse de tavır “yan cebime koy” şeklindeydi. Ama bu kez hem Tuğrul Türkeş, hem de Bahçeli kanadından kimse hükümette yer alamadı. Bu durum tartışmaya açık. Hala nedenli belli değil. Ama ortada bir gerçek var. MHP kabine dışında kaldı. Şimdi onun işi kendisine karşı yeni kurulacak partiyle uğraşmak.
Bekleyip göreceğiz.
Türkiye bir garip ülke dedim.
Taşlarla çok çabuk oynanıyor.
İnsanlar geleceği göremiyor, ileriye dönük planlar yapamıyor.
Bir gün sonra bile herşeyin değişebileceği ülke olduk.
Benim bir mahkemem vardı. Son duruşmaya yaklaşmıştık. Birden bire hakim bir yerlere uçup gidiverdi. Yerine gelen ise dosyaya vakıf olmadığı için duruşmayı ileri bir tarihe erteledi. Bizim için ise “sil baştan” başladı.
İşte Türkiye böyle bir ülke.
Her şey iki dudak arasında.
Oğlumun düğünü için yaklaşık bir haftadır İngiltere’deyim. Adamların üzerinden hükümet değişikliği geçti. AB’den çıkma adına Brexit oylaması yapıldı. Başbakan ekonomik durumu çözmek için sıkıntılı bir dönem yapıyor. Bütün bunlar olurken İngiliz halkı ne yapıyor.
Hiç bir şey… Umurlarında bile değil. Normal yaşamlarını sürdürüyorlar.
İleriye dönük planlar yapıyorlar. 1930 yılında yapılan binalara ufak tefek restorasyonlar yaparak görüntü kirliliği yapmı-yorlar.
TOKİ gibi birileri gelip gökdelenleri dikmiyorlar. Rant kavgası yok.
Ben de bu istikrarı özlediğimi düşündüm.
İnşallah bizlerde böyle gelecek kaygusu olmadan yaşarız diyorum.